CZYM JEST?
- modlitwą w obronie
poczętego życia
- osobistym wypełnianiem
Jasnogórskich Ślubów Narodu
- pomocą dla osób
cierpiących z powodu grzechu aborcji
- przejawem religijności
Polaków,
- uwrażliwieniem
społeczeństwa na wartość życia,
- zadośćuczynieniem dla
osób cierpiących z powodu aborcji,
- poszerzeniem kręgu
obrońców życia,
- wsparciem adopcji
prawnej po narodzeniu dziecka.
Historia
Dzieło Duchowej
Adopcji powstało po objawieniach w Fatimie, stając się odpowiedzią na wezwanie
Matki Bożej do modlitwy różańcowej, pokuty i zadośćuczynienia za grzechy, które
najbardziej ranią Jej Niepokalane Serce. W roku 1987 r. ojcowie paulini w
kościele Świętego Ducha w Warszawie rozpoczęli dzieło Duchowej Adopcji, które
miało być jedną z form wypełniania Jasnogórskich Ślubów Narodu Polskiego.
Duchową Adopcję propagowaną w Polsce pobłogosławił Ojciec Święty Jan Paweł II w
liście skierowanym do ks. prałata Franciszka Kołacza, Krajowego Moderatora
Ruchu Domowego Kościoła.
Zasady
Zasady Duchowej
Adopcji są proste. Jest to modlitewne zobowiązanie złożone najlepiej przy
ołtarzu, podjęte przez konkretną osobę w intencji jednego dziecka zagrożonego
zabiciem w łonie matki. Imię tego dziecka jest znane jedynie Bogu. Przez
dziewięć miesięcy osoba podejmująca Duchową Adopcję ogarnia modlitwą dziecko i
jego rodziców, prosząc Boga o szczęśliwe jego narodzenie. W ten sposób staje
się duchowym rodzicem tego dziecka. Na modlitwę Duchowej Adopcji składa się
jeden dziesiątek Różańca Świętego, codzienna modlitwa,
której tekst podajemy, oraz dodatkowa dowolna ofiara czy wyrzeczenie - jak post
lub walka z nałogiem.
Duchową Adopcję może
podjąć każdy. Najpierw można objąć modlitwą tylko jedno dziecko. Po jej
zakończeniu można adoptować duchowo kolejne, pod warunkiem dopełnienia
poprzednich zobowiązań. Należy pamiętać o codziennym wypełnianiu przyrzeczeń, w
razie jednorazowego zapomnienia trzeba wydłużyć okres modlitwy o jeden
"zapomniany" dzień. W przypadku dłuższej przerwy, modlitwę trzeba
podjąć na nowo od początku.
Po
zdecydowaniu się na duchowa adopcje należy złożyć prywatne przyrzeczenie.
Powinno się tego dokonać przed wizerunkiem Ukrzyżowanego lub Matki
Najświętszej.
Formuła
przyrzeczenia
Najświętsza Panno,
Bogarodzico Maryjo, wszyscy Aniołowie i Święci, wiedziony(a) pragnieniem
niesienia pomocy w obronie nienarodzonych, (ja, ....................)
postanawiam mocno i przyrzekam, że od dnia ....................
w Święto / Uroczystość .................... biorę w duchową
adopcję jedno dziecko, którego imię Bogu jest wiadome, aby przez
9 miesięcy każdego dnia modlić się o uratowanie jego życia oraz o sprawiedliwe
i prawe życie po urodzeniu.
Postanawiam:
-
odmówić codzienną modlitwę w intencji
nienarodzonego
-
codziennie odmówić jedną tajemnicę różańca
-
przyjąć nadto (nieobowiązkowo) postanowienia:
....................
Modlitwa codzienna
Panie Jezu, za
wstawiennictwem Twojej Matki, Maryi, która urodziła Cię z miłością, oraz za
wstawiennictwem św. Józefa, człowieka zawierzenia, który opiekował się Tobą po
narodzeniu, proszę Cię w intencji tego nie narodzonego dziecka, które duchowo
adoptowałem, a które znajduje się w niebezpieczeństwie zagłady. Proszę, daj
rodzicom miłość i odwagę, aby swoje dziecko pozostawili przy życiu, które Ty
sam mu przeznaczyłeś. Amen.
Odpowiedzi na najczęściej
stawiane pytania
Co to jest duchowa
adopcja?
Duchowa adopcja jest modlitwą w intencji dziecka zagrożonego zabiciem w łonie matki. Trwa dziewięć miesięcy i polega na codziennym odmawianiu jednej tajemnicy różańcowej - radosnej, Światła, bolesnej lub chwalebnej (Ojcze Nasz i 10 Zdrowaś Mario) oraz specjalnej modlitwy w intencji dziecka i jego rodziców.
Do modlitwy można dołączyć dowolnie wybrane dodatkowe postanowienia.
Duchowa adopcja jest modlitwą w intencji dziecka zagrożonego zabiciem w łonie matki. Trwa dziewięć miesięcy i polega na codziennym odmawianiu jednej tajemnicy różańcowej - radosnej, Światła, bolesnej lub chwalebnej (Ojcze Nasz i 10 Zdrowaś Mario) oraz specjalnej modlitwy w intencji dziecka i jego rodziców.
Do modlitwy można dołączyć dowolnie wybrane dodatkowe postanowienia.
Jakie mogą być dodatkowe postanowienia?
Dodatkowymi postawieniami mogą być na przykład: częsta Spowiedź i Komunia Święta, adoracja Najświętszego Sakramentu, czytanie Pisma Świętego, post o chlebie i wodzie, walka z nałogami, pomoc osobom potrzebującym, dodatkowe modlitwy, (litanie, nowenny, koronki...).
Dodatkowymi postawieniami mogą być na przykład: częsta Spowiedź i Komunia Święta, adoracja Najświętszego Sakramentu, czytanie Pisma Świętego, post o chlebie i wodzie, walka z nałogami, pomoc osobom potrzebującym, dodatkowe modlitwy, (litanie, nowenny, koronki...).
Czy można podejmować duchową adopcję bez dodatkowych postanowień?
Tak. Dodatkowe postanowienia nie są obowiązkowe, choć adoptujący chętnie je podejmują.
Tak. Dodatkowe postanowienia nie są obowiązkowe, choć adoptujący chętnie je podejmują.
Jak zrodziła się duchowa adopcja?
Powstała po objawieniach w Fatimie, stając się odpowiedzią na wezwanie Matki Bożej do modlitwy różańcowej, pokuty i zadośćuczynienia za grzechy, które najbardziej ranią Jej Niepokalane Serce. W roku 1987 została przeniesiona do Polski. Pierwszy ośrodek duchowej adopcji powstał w kościele OO Paulinów w Warszawie. Stąd rozprzestrzenia się na cały kraj i poza jego granice.
Powstała po objawieniach w Fatimie, stając się odpowiedzią na wezwanie Matki Bożej do modlitwy różańcowej, pokuty i zadośćuczynienia za grzechy, które najbardziej ranią Jej Niepokalane Serce. W roku 1987 została przeniesiona do Polski. Pierwszy ośrodek duchowej adopcji powstał w kościele OO Paulinów w Warszawie. Stąd rozprzestrzenia się na cały kraj i poza jego granice.
Jakie są owoce duchowej adopcji?
Duchowa adopcja skutecznie leczy głębokie zranienia wewnętrzne spowodowane grzechem aborcji. Pozwala matkom odzyskać wiarę w Boże Miłosierdzie, przynosząc pokój ich sercom. Jako bardzo konkretny, bezinteresowny i osobisty dar (modlitwy, ofiary i post), pomaga w szczególności ludziom młodym kształtować charakter, walczyć z egoizmem, odkrywać radość odpowiedzialnego rodzicielstwa, uzdalniając do postrzegania miłości i seksu oczyma Boga. Ucząc systematycznej modlitwy i pozytywnego działania pogłębia sens zaniedbanych praktyk ascetycznych. Może się stać czynnikiem odrodzenia wspólnej modlitwy i miłości w rodzinie.
Duchowa adopcja skutecznie leczy głębokie zranienia wewnętrzne spowodowane grzechem aborcji. Pozwala matkom odzyskać wiarę w Boże Miłosierdzie, przynosząc pokój ich sercom. Jako bardzo konkretny, bezinteresowny i osobisty dar (modlitwy, ofiary i post), pomaga w szczególności ludziom młodym kształtować charakter, walczyć z egoizmem, odkrywać radość odpowiedzialnego rodzicielstwa, uzdalniając do postrzegania miłości i seksu oczyma Boga. Ucząc systematycznej modlitwy i pozytywnego działania pogłębia sens zaniedbanych praktyk ascetycznych. Może się stać czynnikiem odrodzenia wspólnej modlitwy i miłości w rodzinie.
Kto może podejmować duchową adopcję.
Każdy - osoby świeckie, konsekrowane, mężczyźni, kobiety, ludzie w każdym wieku. Jedynie dzieci podejmują ją pod opieką rodziców.
Każdy - osoby świeckie, konsekrowane, mężczyźni, kobiety, ludzie w każdym wieku. Jedynie dzieci podejmują ją pod opieką rodziców.
Ile razy można podjąć duchową adopcję? Można podejmować ją wielokrotnie, pod
warunkiem wypełnienia poprzednich zobowiązań.
Czy trzeba za każdym razem składać przyrzeczenia? Tak.
Czy można adoptować więcej niż jedno dziecko? Duchowa adopcja dotyczy jednego
dziecka.
Czy wiemy jakiej narodowości będzie dziecko? Nie wiemy. Imię dziecka zna
jedynie Bóg.
Skąd pewność, że Bóg wysłucha mojej modlitwy? Naszą pewność opieramy na wierze
we Wszechmoc i nieograniczone Miłosierdzie Boże. Bóg jest Dawcą Życia
i Jego wolą jest, by każde poczęte dziecko żyło i było otoczone
miłością rodziców.
Czy jest grzechem, jeżeli danego dnia zapomni się odmówić modlitwę? Zapomnienie
nie jest grzechem. Grzechem jest świadome i dobrowolne zlekceważenie
składanego Bogu przyrzeczenia.
Czy przerywa się duchową adopcję, gdy zaniedbało się modlitwę przez dłuższy
czas?
Długa przerwa (miesiąc, dwa) przerywa duchową adopcję. Należy wtedy ponowić przyrzeczenie i starać się je dotrzymać. W wypadku krótkiej przerwy należy duchową adopcję kontynuować, przedłużając modlitwę o opuszczone dni.
Długa przerwa (miesiąc, dwa) przerywa duchową adopcję. Należy wtedy ponowić przyrzeczenie i starać się je dotrzymać. W wypadku krótkiej przerwy należy duchową adopcję kontynuować, przedłużając modlitwę o opuszczone dni.
Czy duchową adopcję mogą podejmować osoby żyjące w związkach
niesakramentalnych?
Tak, podobnie jak i osoby rozwiedzione.
Tak, podobnie jak i osoby rozwiedzione.
Czy ważna jest duchowa adopcja podjęta przez radio? Tak.
Czy przyrzeczenia duchowej adopcji muszą być składane w formie
uroczystej, wyłącznie w kościele w obecności kapłana? Wskazane jest,
by przyrzeczenia były przeprowadzane uroczyście, chociaż można je złożyć także
prywatnie.
Czy duchową adopcję mogą podejmować osoby, które nie uczestniczyły
w przygotowaniach - chore, niepełnosprawne, w sędziwym wieku?
Tak. Mogą podejmować prywatnie.
W jaki sposób można złożyć przyrzeczenia prywatnie?
Odczytać formułę przyrzeczenia (najlepiej przed Krzyżem lub obrazem) i od tego momentu przez kolejnych dziewięć miesięcy odmawiać jedną dowolnie wybraną tajemnicę różańca oraz modlitwę w intencji dziecka i rodziców. Dla zapamiętania dobrze jest zapisać datę rozpoczęcia i zakończenia modlitwy.
Odczytać formułę przyrzeczenia (najlepiej przed Krzyżem lub obrazem) i od tego momentu przez kolejnych dziewięć miesięcy odmawiać jedną dowolnie wybraną tajemnicę różańca oraz modlitwę w intencji dziecka i rodziców. Dla zapamiętania dobrze jest zapisać datę rozpoczęcia i zakończenia modlitwy.
Jak krzewić modlitwę duchowej adopcji?
pozyskać kilka osób
zainteresowanych duchową adopcją,
uzyskać zgodę księdza proboszcza
na przeprowadzenie przyrzeczeń duchowej adopcji w kościele,
skontaktować
się z ośrodkami duchowej adopcji, gdzie można uzyskać materiały, pełne
informacje oraz pomoc w przeprowadzeniu przyrzeczeń.
Panie Jezu, za wstawiennictwem Twojej Matki, Maryi, która urodziła
Cię z miłością, oraz za wstawiennictwem św. Józefa, człowieka zawierzenia,
który opiekował się Tobą po narodzeniu, proszę Cię w intencji tego
nienarodzonego dziecka, które duchowo adoptowałem, a które znajduje się w
niebezpieczeństwie zagłady. Proszę, daj rodzicom miłość i odwagę, aby swoje
dziecko pozostawili przy życiu, które Ty sam mu przeznaczyłeś. Amen.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz