czwartek, 14 kwietnia 2016

Plan transmisji telewizyjnych obchodów 1050 rocznicy Chrztu Polski

MSZA ŚWIĘTA DZIĘKCZYNNA W 1050. ROCZNICĘ CHRZTU POLSKI Z GNIEZNA
czwartek, 14 kwietnia, godz. 17:20
Episkopat Polski wraz z zaproszonymi gośćmi, na czele z Legatem Papieskim kard. Pietro Parolinem - Sekretarzem Stanu Stolicy Apostolskiej i Prezydentem RP Andrzejem Dudą,  będą dziękować w katedrze gnieźnieńskiej Matce wszystkich kościołów w Polsce za łaskę Chrztu naszej Ojczyzny. Uroczystej liturgii przewodniczył będzie ks. kard. Pietro Paroli. Homilię wygłosi ks. abp Wojciech Polak - Prymas Polski.
Z bazyliki prymasowskiej, od grobu i relikwii św. Wojciecha, zostaną również posłani misjonarze, by nieść Dobrą Nowinę o Jezusie Chrystusie na krańce ziemi. Są oni wyrazem naszej wdzięczności za łaskę Chrztu św. oraz znakiem żywotności polskiego Kościoła.


TRANSMISJA ZGROMADZENIA NARODOWEGO Z POZNANIA
piątek, 15 kwietnia, godz. 11:55
Z okazji 1050. rocznicy Chrztu Polski i powstania państwa polskiego w Poznaniu odbędą się uroczyste obrady Sejmu i Senatu oraz okolicznościowe przesłanie Zgromadzenia Narodowego. Na to wydarzenie do stolicy Wielkopolski przybędzie ok. 1200 gości z Polski i z zagranicy. W nadzwyczajnym zgromadzeniu obu izb parlamentu wezmą także udział prezydent Andrzej Duda, Rada Ministrów, członkowie Konferencji Episkopatu Polski, przedstawiciele parlamentów europejskich i korpusu dyplomatycznego.

MSZA ŚWIĘTA JUBILEUSZOWA W 1050. ROCZNICĘ CHRZTU POLSKI Z POZNANIA
sobota, 16 kwietnia, godz. 13:45
„Gdzie Chrzest tam nadzieja” pod tym tytułem w sobotę, 16 kwietnia odbędzie się wielkie Świętowanie Jubileuszowe na INEA Stadion w Poznaniu. Z tego też miejsca o godzinie 13:45 nadamy transmisję Liturgii Mszy Świętej Jubileuszowej.

TAJEMNICE POCZĄTKÓW POLSKI - WYSPA WŁADCÓW
niedziela, 17 kwietnia, godz. 6:25
poniedziałek, 18 kwietnia, godz. 23:25
wtorek, 19 kwietnia, godz. 14:25
Film ukazuje wyniki wieloletnich badań archeologów i innych naukowców nad początkami państwa polskiego. Twórcy zastosowali komputerowe rekonstrukcje, aby odtworzyć topografię Ostrowa Lednickiego z X - XI wieku. W filmie znalazły się wypowiedzi wielu wybitnych badaczy m.in.: Zofii Kurnatowskiej, Andrzeja Koli i Jerzego Strzelczyka, a także zabytki odkryte na wyspie i w Jeziorze Lednickim oraz zdjęcia podwodne. Autorzy demonstrują także najbardziej prawdopodobne hipotezy o budowie mostów w 963 roku oraz historię najazdu czeskiego księcia Brzetysława w 1039 roku. Film dopełniają inscenizacje walk oraz spotkania Mieszka I z Dobrawą, czy Bolesława Chrobrego i cesarza Ottona III.
Reżyseria: Zdzisław Cozac (2012),
* napisy w języku angielskim

POLSKA 1050
niedziela, 17 kwietnia, godz. 8:30
Chrzest miał dla Polski decydujące znaczenie w każdym aspekcie życia: społecznego, państwowego, kulturalnego. Rozwój cywilizacji w naszym kraju zawdzięczamy właśnie chrześcijaństwu. Przyjęcie chrztu przez Mieszka I było najważniejszą decyzją w naszej historii i jej początkiem. W tym wydaniu programu cofniemy się do czasów Mieszka I i przedstawimy sytuację w państwie Polan zaraz po chrzcie ich władcy. Powiemy kiedy nastąpiło utworzenie pierwszego biskupstwa oraz kim byli pierwsi biskupi. Wysłuchamy także legendy o świętym Wojciechu. Jak jego działalność i męczeństwo wpłynęły na dalsze losy kształtującego się państwa polskiego?

ZIARNO - MIESZKO I DOBRAWA
niedziela, 17 kwietnia, godz. 9:50
Z okazji 1050. rocznicy Chrztu Polski zapraszamy na wyprawę do Poznania, gdzie również mógł mieć miejsce chrzest Mieszka I. Tu, na Ostrowie Tumskim, wybudowano pierwszą katedrę, a w podziemiach prawdopodobnie pochowano Mieszka i jego syna, Bolesława Chrobrego.

TRANSMISJA MSZY ŚWIĘTEJ Z KATEDRY PW. ŚW. APOSTOŁÓW PIOTRA I PAWŁA W POZNANIU
niedziela, 17 kwietnia, godz. 13:00
Obchody 1050. rocznicy Chrztu Polski. Liturgii przewodniczyć będzie ks. abp Stanisław Gądecki - metropolita poznański, przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski.

Orędzie papieża Franciszka na 53. Światowy Dzień Modlitw o Powołania

Kościół matką powołań
Papież Franciszek
Orędzie papieża Franciszka na 53. Światowy Dzień Modlitw o Powołania, datowane 29 listopada, w I Niedzielę Adwentu. Obchodzi się go w czwartą Niedzielę Wielkanocną, przypadającą w przyszłym roku 17 kwietnia.

Drodzy Bracia i Siostry!
Bardzo pragnę, by w czasie Nadzwyczajnego Jubileuszu Miłosierdzia wszyscy ochrzczeni mogli doświadczyć radości z tego, że należą do Kościoła! I by mogli odkryć na nowo, że powołanie chrześcijańskie, jak również poszczególne powołania rodzą się w łonie ludu Bożego i są darami Bożego miłosierdzia. Kościół jest domem miłosierdzia i „ziemią”, na której powołanie kiełkuje, wzrasta i przynosi owoc.
Z tego względu z okazji 53. Światowego Dnia Modlitw o Powołania, zachęcam wszystkich do kontemplowania wspólnoty apostolskiej i do dziękowania za rolę wspólnoty w powołaniowej drodze każdego człowieka. W Bulli ogłaszającej  Nadzwyczajny Jubileusz Miłosierdzia przypomniałem słowa św. Bedy Czcigodnego, odnoszące się do powołania św. Mateusza: «Miserando atque eligendo» (Misericordiae Vultus, 8). Miłosierne działanie Pana odpuszcza nasze grzechy i otwiera nas na nowe życie, które konkretyzuje się w powołaniu do pójścia za Panem i do misji. Każde powołanie w Kościele ma swoje źródło w miłosiernym spojrzeniu Jezusa. Nawrócenie i powołanie są jakby dwiema stronami medalu i nieustannie odwołują się do siebie przez całe życie ucznia – misjonarza.
Bł. Paweł VI w adhortacji apostolskiej Evangelii nuntiandi opisał etapy procesu ewangelizacji. Jednym z nich jest przylgnięcie do wspólnoty chrześcijańskiej (por. n. 23) – tej wspólnoty, od której człowiek otrzymał świadectwo wiary i wyraźne przesłanie o miłosierdziu Pana. To włączenie we wspólnotę obejmuje całe bogactwo życia eklezjalnego, zwłaszcza sakramenty. A Kościół jest nie tylko miejscem, w którym wyznaje się wiarę, ale również przedmiotem naszej wiary; dlatego w Credo mówimy słowa: «Wierzę w Kościół».
Powołanie Boże dokonuje się za pośrednictwem wspólnoty. Bóg powołuje nas do bycia częścią Kościoła, a po pewnym okresie dojrzewania w nim daje nam jakieś specyficzne powołanie. Drogą powołaniową idzie się razem z braćmi i siostrami, którymi Pan nas obdarza: jest to współ-powołanie. Eklezjalny dynamizm powołania jest antidotum na obojętność i indywidualizm. Ustanawia tę wspólnotę, w której obojętność została przezwyciężona przez miłość, ponieważ wymaga, abyśmy wyszli poza siebie samych i oddali swoje życie na służbę Bożemu planowi, utożsamiając się z historyczną sytuacją Jego świętego ludu.  
W tym Dniu, poświęconym modlitwie o powołania, pragnę zachęcić wszystkich wiernych do wzięcia na siebie odpowiedzialności za pielęgnowanie i rozeznawanie powołań. Kiedy apostołowie szukali kogoś, kto by zastąpił Judasza Iskariotę, św. Piotr zgromadził stu dwudziestu braci (por. Dz 1, 15); a gdy trzeba było  wybrać siedmiu diakonów, zwołano grupę uczniów (por. Dz 6, 2). Św. Paweł wskazuje Tytusowi precyzyjne kryteria wyboru prezbiterów (por. Tt 1, 5-9). Również dzisiaj wspólnota chrześcijańska jest zawsze obecna, gdy rodzą się powołania, w czasie ich kształtowania się i ich trwania (por. adhort. apost. Evangelii gaudium, 107).
Powołanie rodzi się w Kościele. Od chwili pojawienia się powołania potrzebny jest odpowiedni „zmysł” Kościoła. Nikt nie jest powołany wyłącznie dla jakiegoś określonego regionu ani dla jakiejś grupy czy ruchu kościelnego, ale dla Kościoła i dla świata. «Jasnym znakiem autentyczności jakiegoś charyzmatu jest jego eklezjalność, jego zdolność do harmonijnego włączenia się w życie świętego Ludu Bożego dla dobra wszystkich» (tamże, 130). Odpowiadając na Boże powołanie, młody człowiek widzi, jak poszerza się jego postrzeganie Kościoła, może lepiej rozważyć rozliczne charyzmaty i tym samym dokonać bardziej obiektywnego rozeznania. W ten sposób wspólnota staje się domem i rodziną, gdzie rodzi się powołanie. Kandydat z wdzięcznością przyjmuje tę mediację wspólnoty, traktując ją jako element nieodzowny dla jego przyszłości; uczy się poznawać i kochać braci i siostry, którzy idą innymi niż jego drogami, a powstałe więzi umacniają we wszystkich ducha wspólnoty.
Powołanie wzrasta w Kościele. W czasie procesu formacji kandydaci mający różne powołania winni coraz lepiej poznawać wspólnotę eklezjalną, przezwyciężając ograniczoną wizję, jaką wszyscy mamy na początku. W tym celu przydatne jest  jakieś doświadczenie pracy apostolskiej razem z innymi członkami wspólnoty, na przykład: głoszenie przesłania chrześcijańskiego u boku dobrego katechisty;  ewangelizowanie peryferii razem z jakąś wspólnotą religijną; odkrywanie skarbu kontemplacji w doświadczeniu życia klauzurowego; lepsze poznanie misji ad gentes w kontakcie z misjonarzami; głębsze poznanie duszpasterstwa w parafii i  diecezji wraz z księżmi diecezjalnymi. Dla tych, którzy już odbywają formację, wspólnota eklezjalna zawsze pozostaje podstawowym środowiskiem formacyjnym, wobec którego odczuwają wdzięczność. 
Powołanie jest wspierane przez Kościół. Po dokonaniu zasadniczego wyboru droga powołaniowa w Kościele nie kończy się, lecz realizuje się w dyspozycyjności do służby, w wytrwałości i w formacji permanentnej. Ten kto poświęcił własne życie Panu, jest gotowy służyć Kościołowi tam, gdzie on tego potrzebuje. Misja Pawła i Barnaby jest przykładem tej eklezjalnej dyspozycyjności. Posłani na misje przez Ducha Świętego i przez wspólnotę Antiochii (por. Dz 13, 1-4), powrócili do tej samej wspólnoty i opowiedzieli o tym, co Pan przez nich zdziałał (por. Dz 14, 27). Misjonarzom towarzyszy i wspiera ich wspólnota chrześcijańska, która jest życiowym punktem odniesienia, niczym widzialna ojczyzna, która zapewnia bezpieczeństwo tym, którzy pielgrzymują ku życiu wiecznemu.  
Pośród zaangażowanych w duszpasterstwo szczególną rolę odgrywają księża. Poprzez ich posługę uobecnia się Słowo Jezusa, który powiedział: «Ja jestem bramą owiec (…). Ja jestem dobrym pasterzem» (J 10, 7. 11). Duszpasterska troska o powołania jest zasadniczą częścią ich posługi pasterskiej. Księża towarzyszą tym, którzy poszukują własnego powołania, jak również tym, którzy już ofiarowali swoje życie na służbę Bogu i wspólnocie.
Wszyscy wierni są wzywani do uświadamiania sobie eklezjalnej dynamiki powołania, aby wspólnoty wiary, na wzór Dziewicy Maryi, mogły stawać się matczynym łonem, które przyjmuje dar Ducha Świętego (por. Łk 1, 35-38). Macierzyństwo Kościoła wyraża się w wytrwałej modlitwie o powołania oraz przez oddziaływanie wychowawcze i towarzyszenie tym, którzy odczuwają Boże powołanie. Realizuje to również poprzez staranną selekcję kandydatów do kapłaństwa służebnego i do życia konsekrowanego. Wreszcie, Kościół jest matką powołań przez nieustanne wspieranie tych, którzy poświęcili swoje życie, by służyć innym ludziom.
Prośmy Pana, aby wszystkim osobom, które realizują swoje powołanie, udzielił łaski głębokiego przylgnięcia do Kościoła; i by Duch Święty wzmocnił w pasterzach i we wszystkich wiernych ducha wspólnoty, rozeznania oraz ojcostwa i macierzyństwa duchowego.
Ojcze miłosierdzia, który dałeś swojego Syna dla naszego zbawienia i nieustannie wspierasz nas darami Twojego Ducha, obdarz nas żywymi, żarliwymi i radosnymi wspólnotami chrześcijańskimi, które byłyby źródłem życia braterskiego, i wzbudzały w młodych ludziach pragnienie poświęcenia się Tobie i ewangelizacji. Wspieraj je w ich zadaniach przedstawiania odpowiedniej katechezy powołaniowej i ukazywania dróg szczególnej konsekracji. Obdarz mądrością w koniecznym rozeznawaniu powołań, tak aby we wszystkim jaśniała wielkość Twojej miłosiernej miłości. Maryjo, Matko i Wychowawczyni Jezusa, wstawiaj się za każdą wspólnotą chrześcijańską, aby, stając się płodna za sprawą Ducha Świętego, była źródłem autentycznych powołań do służby świętemu ludowi Bożemu.
Watykan, 29 listopada 2015 r., w I Niedzielę Adwentu

Franciscus

piątek, 8 kwietnia 2016

VI Rocznica Katastrofy Smoleńskiej


Statuty PRD i PRE oraz ordynacja wyborcza do PRD

Statut

Parafialnej Rady Duszpasterskiej Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej

 

I. Normy ogólne

Artykuł 1
Zgodnie z przepisem kan. 536 §1 Kodeksu Prawa Kanonicznego, biskup diecezjalny – według swego uznania i po zasięgnięciu opinii Rady Kapłańskiej – może postanowić, aby w każdej parafii została ustanowiona Rada Duszpasterska.

Artykuł 2
Parafialna Rada Duszpasterska – zwana dalej Radą – stanowi zespół duszpasterzy i wiernych świeckich będący organem doradczym proboszcza, działającym według norm wydanych przez biskupa diecezjalnego.

II. Zadania i kompetencje Rady
Artykuł 3
Celem Rady jest troska o właściwy rozwój życia religijnego w parafii. Swoją pracą przyczynia się do rozumienia Kościoła jako wspólnoty, tworząc ją równocześnie i wspierając w życiu parafii.

Artykuł 4
Sprawy materialno-gospodarcze należą do kompetencji Parafialnej Rady ds. Ekonomicznych.

Artykuł 5
Praktycznie przedmiotem Rady mogą być takie zagadnienia jak: problemy ewangelizacyjne, organizacja duszpasterstwa parafialnego – np. najbardziej odpowiedni plan nabożeństw parafialnych dostosowany do konkretnych warunków parafialnych, animacja liturgiczna nabożeństw parafialnych, problemy wychowania dzieci i młodzieży, jej edukacji, problemy pomocy społecznej osobom biednym i chorym, życie rodzinne w parafii, pomoc misjom katolickim oraz zagadnienie związane z ważniejszymi wydarzeniami w parafii (rekolekcje, misje święte, wizytacja biskupia, uroczystość odpustowa itp.).

III. Skład Rady i sposób jej powoływania
Artykuł 6
Radę tworzą:
        z urzędu: proboszcz jako przewodniczący Rady, wikariusze, rektorzy kościołów nieparafialnych, przełożeni domów zakonnych działających na terenie parafii, prezesi Akcji Katolickiej i Parafialnego Zespołu Caritas oraz delegat katechetów;
        z nominacji proboszcza: katolicy świeccy wyróżniający się cechami moralnymi i charyzmatami potrzebnymi dla rozwoju życia religijnego parafii w takiej liczbie, aby razem z członkami z urzędu stanowili nie więcej niż 2/3 wszystkich członków Rady,
        inni wierni, wybrani przez parafian w jeden ze sposobów wskazanych w załączonej do Statutu Ordynacji Wyborczej.

Artykuł 7
Rada powinna odzwierciedlać przekrój społeczny i wiekowy parafii. Liczba członków rady powinna być dostosowana do wielkości parafii (od 7 do 30 osób) i jej struktury (należyta reprezentacja wszystkich miejscowości).

Artykuł 8
Przed objęciem funkcji członkowie Rady składają podczas niedzielnej Mszy św. następujące przyrzeczenie: Ja N.N. przyrzekam Bogu Wszechmogącemu w Trójcy Świętej Jedynemu, że powierzoną mi funkcję członka parafialnej rady duszpasterskiej będę wypełniał sumiennie i rzetelnie, zgodnie z przepisami prawa kościelnego. Tak mi dopomóż Bóg oraz ta Święta Ewangelia, której ręką dotykam.

Artykuł 9
Postępowanie członka Rady budzące publiczne zgorszenie, jak również trzykrotna nieusprawiedliwiona nieobecność na zebraniach Rady daje podstawę do pozbawienia członkostwa w Radzie. Decyzję o usunięciu podejmuje proboszcz po uprzedniej konsultacji z Radą. Członkostwo traci się także na skutek rezygnacji czy opuszczenia parafii.

IV. Kadencja i sposób działania Rady
Artykuł 10
Rada jest instytucją stałą w parafii. Jej kadencja trwa 3 lata. Po upływie kadencji wskazana jest przynajmniej częściowa zmiana składu Rady. Z chwilą wakansu na urzędzie proboszcza działalność Rady ulega rozwiązaniu. Nowy proboszcz jest zobowiązany do powołania nowej Rady w przeciągu jednego roku.

Artykuł 11
Zebrania Rady – przynajmniej raz na kwartał – zwołuje proboszcz. On też ustala porządek obrad oraz im przewodniczy.

Artykuł 12
Porządek zebrania powinien być wcześniej podany do wiadomości członkom Rady. Zawsze też należy przewidzieć wolne głosy poszczególnych członków Rady oraz możliwość zgłoszenia tematów do podjęcia na następnym posiedzeniu Rady. Należy także ustalić termin następnego spotkania.

Artykuł 13
Spośród członków Rady należy wybrać sekretarza, który protokołuje przebieg obrad i odczytuje protokół na następnym posiedzeniu. Protokoły te należy przechowywać w specjalnej księdze i przedstawić biskupowi podczas wizytacji kanonicznej parafii.

Artykuł 14
Ważniejsze duszpasterskie ustalenia Rady winny być podawane do wiadomości całej społeczności parafialnej.

V. Przepisy końcowe
Artykuł 15
Wszelkie zmiany niniejszego Statutu, a także jego zniesienie mogą być dokonane jedynie poprzez dekret Biskupa Diecezjalnego.

Artykuł 16
Niniejszy Statut wraz z Ordynacją wyborczą wchodzi w życie z dniem 1 października 2004 r.



Zielona Góra, 01.10.2004 r.
Znak: L3-2/04


/-/ ks. Piotr Kubiak                                         [ L.S. ]                      /-/ + Adam Dyczkowski
Kanclerz Kurii                                                                            Biskup Zielonogórsko-Gorzowski




Ordynacja wyborcza do Parafialnych Rad Duszpasterskich Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej


1.      Niniejsza ordynacja zawiera zasady i sposób postępowania, jakie należy zachować przy wyborze tych członków Parafialnej Rady Duszpasterskiej (zwanej dalej PRD), którzy wchodzą w jej skład w drodze wyborów powszechnych.

2.      Czynne prawo wyborcze przysługuje wszystkim pełnoletnim członkom danej wspólnoty parafialnej.

3.      Bierne prawo wyborcze przysługuje tym parafianom, którzy posiadają czynne prawo wyborcze, przyjęli sakrament bierzmowania, czynnie uczestniczą w życiu parafii, są znani z zasad życia zgodnego z wiarą katolicką i zostali rekomendowani przez przynajmniej jeden z niżej wymienionych podmiotów działających w danej parafii:
        stowarzyszenie lub inną organizacje katolicką posiadającą formalne zatwierdzenie kompetentnej władzy kościelnej;
        ruch lub wspólnotę o charakterze modlitewnym czy apostolskim działającą w ramach parafialnych struktur duszpasterskich;
        nieformalną grupę modlitewną lub apostolską uznaną przez proboszcza danej parafii.
Kandydaci nie muszą być członkami tych stowarzyszeń, ruchów czy wspólnot.

4.      Termin wyborów do PRD określa proboszcz danej parafii biorąc pod uwagę aktualne zarządzenia diecezjalne, po wysłuchaniu opinii aktualnie urzędującej Rady, jeśli taka już w parafii istnieje. Wybory należy organizować w niedzielę bądź inny dzień, w którym wierni są zobowiązani do uczestniczenia we Mszy św.

5.      Na sześć tygodni przed ustalonym terminem wyborów rozpoczyna się proces zgłaszania kandydatów. Ich nazwiska wraz z rekomendacją, o której mowa w punkcie 3 niniejszej Ordynacji, są przekazywane na piśmie proboszczowi danej parafii. Lista kandydatów zostaje zamknięta i podana do publicznej wiadomości na dwa tygodnie przed wyborami. Kandydaci powinni wyrazić zgodę na kandydowanie zanim ich nazwiska zostaną publicznie ogłoszone.

6.      Poprzez podanie do publicznej wiadomości rozumie się wywieszenie list z nazwiskami kandydatów na tablicy ogłoszeń parafialnych we wszystkich kościołach parafii i podanie informacji o tym fakcie w ramach ogłoszeń parafialnych pod koniec wszystkich niedzielnych lub świątecznych Mszy św. Listy pozostają wywieszone do dnia wyborów włącznie. Każda lista zawiera następujące dane: imię i nazwisko kandydata, datę urodzenia, zawód, aktualne miejsce zamieszkania. Podając nazwiska kandydatów należy pouczyć parafian o sposobie głosowania. Również pełny tekst niniejszej Ordynacji winien być publicznie dostępny, aby każdy mógł się z nim zapoznać.

7.      Liczba zgłoszonych kandydatów musi być przynajmniej dwukrotnie większa od liczby miejsc przysługujących w PRD członkom wyłanianym w drodze wyborów powszechnych. Jeśli liczba zgłoszonych kandydatów będzie mniejsza od wymaganej, należy ją uzupełnić. W tym celu proboszcz jest zobowiązany przeprowadzić konsultacje wśród członków ustępującej Rady oraz innych osób świeckich aktywnie zaangażowanych w życie parafii, a zwłaszcza członków stowarzyszeń, grup i wspólnot działających w danej parafii.
8.      Oddanie głosu dokonuje się poprzez postawienie znaku „X” obok nazwisk wybranych kandydatów na karcie do głosowania i złożenie karty do urny wyborczej. Każdy głosujący ma prawo wskazać dwóch kandydatów. Głos jest nieważny, jeżeli nie zaznaczono żadnego nazwiska, albo gdy wskazano więcej niż dwóch kandydatów. Również przedarcie karty do głosowania powoduje nieważność głosu.

9.      Głosowanie odbywa się po zakończeniu każdej Mszy św. odprawianej w dniu wyborów na terenie parafii (dotyczy to również Mszy św. sprawowanych w wigilię niedziel i uroczystości). Po zakończeniu liturgii parafianie posiadający czynne prawo wyborcze otrzymują karty do głosowania, zaznaczają na nich nazwiska wybranych kandydatów i składają swe głosy do urn wyborczych, które należy umieścić przy wyjściu z kościoła lub w jakimś odpowiednim pomieszczeniu w jego pobliżu, zależnie od lokalnych warunków.

10.  Przygotowaniem kart do głosowania, nadzorowaniem przebiegu wyborów i liczeniem głosów zajmuje się komisja wyborcza złożona z 3-5 świeckich parafian wyznaczonych przez proboszcza. Na karcie do głosowania należy umieścić imiona i nazwiska wszystkich kandydatów oraz odcisnąć okrągłą pieczęć parafialną. Po przeliczeniu głosów komisja sporządza protokół, w którym podaje datę wyborów, imiona i nazwiska członków komisji, liczbę oddanych kart do głosowania, liczbę głosów ważnych i nieważnych, imiona i nazwiska wszystkich kandydatów wraz z liczbą głosów oddanych na każdego z nich, imiona i nazwiska nowych członków PRD. Protokół winien być przechowywany w aktach Rady.

11.  Wyniki wyborów zostają ogłoszone w niedzielę lub inny dzień świąteczny przypadający nie później niż po upływie tygodnia od dnia wyborów. Imiona i nazwiska nowych członków PRD należy podać w ramach ogłoszeń parafialnych po każdej Mszy św., a protokół sporządzony przez komisję wyborczą umieścić na tablicy ogłoszeń parafialnych.

12.  W przypadku uzasadnionych zastrzeżeń co do formalnej poprawności przeprowadzonych wyborów można składać odwołania w Kurii Diecezjalnej. Należy to uczynić w ciągu dwóch tygodni od dnia wyborów.

13.  Po ogłoszeniu wyników wyborów nowi członkowie PRD składają przyrzeczenia (zob. Statut, art. 8) i podejmują swoje funkcje.

14.  Jeżeli proboszcz po roztropnej ocenie wszelkich okoliczności uzna, iż przeprowadzenie wyborów zgodnie z powyższymi postanowieniami napotka na poważne trudności lub nie jest wskazane z innych istotnych racji, może dostosować przepisy Ordynacji do lokalnych warunków lub zastosować jeden z następujących sposobów wyłonienia trzeciej grupy członków PRD:
        Proboszcz zleca każdej wspólnocie, grupie i stowarzyszeniu działającemu na terenie parafii przedstawienie po trzech kandydatów, z których sam wybierze członków PRD;
        Proboszcz powołuje członków PRD na podstawie własnego rozeznania, po zasięgnięciu opinii wśród parafian.

Zielona Góra, 01.10.2004 r.
Znak: L3-4/04


/-/ ks. Piotr Kubiak                                         [ L.S. ]                       /-/ + Adam Dyczkowski
Kanclerz Kurii                                                                            Biskup Zielonogórsko-Gorzowski


 

           Statut Parafialnej Rady ds. Ekonomiczny Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej



I. Normy ogólne
Artykuł 1
W każdej parafii proboszcz ma obowiązek powołania Parafialnej Rady ds. Ekonomicznych stosownie do postanowienia kan. 537 Kodeksu Prawa Kanonicznego.

Artykuł 2
Parafialna Rada ds. Ekonomicznych – dalej zwana Radą – jest organem doradczym proboszcza w zarządzaniu dobrami parafialnymi (nieruchomościami, ruchomościami oraz finansami), z zachowaniem postanowień kan. 532 KPK. Członkom Rady nie przysługuje prawo reprezentowania parafii i wypowiadania się w imieniu parafii.

II. Skład Rady i sposób jej powoływania

Artykuł 3

Proboszcz jest z urzędu przewodniczącym Rady.

Artykuł 4
Rada składa się – zależnie od wielkości parafii – z 3 do 7 świeckich członków parafii, pozostających w pełnej wspólnocie z Kościołem katolickim i posiadających rozeznanie w sprawach ekonomiczno-finansowych.

Artykuł 5
Członków Rady powołuje proboszcz na podstawie własnego rozeznania i zaciągniętej opinii wśród wiernych.

Artykuł 6
Członkami Rady nie mogą być krewni proboszcza do czwartego stopnia włącznie oraz pracownicy parafii lub proboszcza.

Artykuł 7
Zaleca się by przynajmniej jeden członek Rady był równocześnie członkiem Rady Duszpasterskiej.

Artykuł 8
Przed objęciem funkcji członkowie Rady składają podczas niedzielnej Mszy św. następujące przyrzeczenie: Ja N.N. przyrzekam Bogu Wszechmogącemu w Trójcy Świętej Jedynemu, że powierzoną mi funkcję członka parafialnej rady ekonomicznej będę wypełniał sumiennie i rzetelnie oraz zgodnie z przepisami prawa kościelnego, troszcząc się równocześnie o systematyczną formację duchową. Tak mi dopomóż Bóg oraz ta Święta Ewangelia, której ręką dotykam.

Artykuł 9
Kadencja Rady trwa 3 lata. W przypadku zmiany proboszcza, nowy proboszcz współpracuje z dotychczasową Radą albo po dokładnym rozeznaniu powołuje nowy skład Rady. Po upływie kadencji wskazana jest przynajmniej częściowa zmiana składu Rady. W przypadku śmierci proboszcza Rada wspomaga dziekana, który przejmuje pieczę nad parafią do czasu objęcia jej przez nowego proboszcza.

Artykuł 10
Działalność członków Rady jest bezinteresowna. Członkostwo w Radzie nie pociąga za sobą żadnej odpowiedzialności cywilnej ani finansowej.

Artykuł 11
Proboszcz odwołuje członka Rady, którego postępowanie może budzić zgorszenie, który nie wykonuje obowiązku uczestniczenia w posiedzeniach Rady, czy też z innych ważnych przyczyn. Członkostwo w Radzie ustaje na skutek rezygnacji lub opuszczenia parafii.

III. Kompetencje i działalność Rady

Artykuł 12
Proboszcz powinien wysłuchać opinii Rady w następujących sprawach:
        finansowanie  działalności  duszpasterskiej;
        remont obiektów parafialnych;
        budowa nowych obiektów i rozbiórka istniejących;
        zmiana przeznaczenia budynków;
        kupno i sprzedaż gruntów, nieruchomości i ruchomości;
        umowy dzierżawy i najmu;
        angażowanie stałych i czasowych pracowników parafialnych;
        podejmowanie działalności gospodarczej parafii.

 

Artykuł 13

Zebrania Rady odbywają się przynajmniej raz na kwartał. Obradom przewodniczy proboszcz według ustalonego przez niego porządku.

 

Artykuł 14

Rada wybiera spośród siebie sekretarza, który protokołuje przebieg obrad. Księgę obrad należy przechowywać w archiwum parafialnym oraz przedstawić ją do wglądu podczas wizytacji kanonicznej.

IV. Przepisy końcowe

Artykuł 15
Wszelkie zmiany niniejszego Statutu, a także jego zniesienie mogą być dokonane dekretem Biskupa diecezjalnego.

Artykuł 16
Niniejszy Statut wchodzi w życie z dniem 1 października 2004 r.


Zielona Góra, 01.10.2004 r.
Znak: L3-3/04



/-/ ks. Piotr Kubiak                                         [ L.S. ]                       /-/ + Adam Dyczkowski
Kanclerz Kurii                                                                            Biskup Zielonogórsko-Gorzowski


poniedziałek, 4 kwietnia 2016

Duchowa adopcja dziecka poczętego

DUCHOWA ADOPCJA

CZYM JEST?
- modlitwą w obronie poczętego życia
- osobistym wypełnianiem Jasnogórskich Ślubów Narodu
- pomocą dla osób cierpiących z powodu grzechu aborcji
- przejawem religijności Polaków,
- uwrażliwieniem społeczeństwa na wartość życia,
- zadośćuczynieniem dla osób cierpiących z powodu aborcji,
- poszerzeniem kręgu obrońców życia,
- wsparciem adopcji prawnej po narodzeniu dziecka.

Historia
     Dzieło Duchowej Adopcji powstało po objawieniach w Fatimie, stając się odpowiedzią na wezwanie Matki Bożej do modlitwy różańcowej, pokuty i zadośćuczynienia za grzechy, które najbardziej ranią Jej Niepokalane Serce. W roku 1987 r. ojcowie paulini w kościele Świętego Ducha w Warszawie rozpoczęli dzieło Duchowej Adopcji, które miało być jedną z form wypełniania Jasnogórskich Ślubów Narodu Polskiego. Duchową Adopcję propagowaną w Polsce pobłogosławił Ojciec Święty Jan Paweł II w liście skierowanym do ks. prałata Franciszka Kołacza, Krajowego Moderatora Ruchu Domowego Kościoła.

Zasady
     Zasady Duchowej Adopcji są proste. Jest to modlitewne zobowiązanie złożone najlepiej przy ołtarzu, podjęte przez konkretną osobę w intencji jednego dziecka zagrożonego zabiciem w łonie matki. Imię tego dziecka jest znane jedynie Bogu. Przez dziewięć miesięcy osoba podejmująca Duchową Adopcję ogarnia modlitwą dziecko i jego rodziców, prosząc Boga o szczęśliwe jego narodzenie. W ten sposób staje się duchowym rodzicem tego dziecka. Na modlitwę Duchowej Adopcji składa się jeden dziesiątek Różańca Świętego, codzienna modlitwa, której tekst podajemy, oraz dodatkowa dowolna ofiara czy wyrzeczenie - jak post lub walka z nałogiem.
     Duchową Adopcję może podjąć każdy. Najpierw można objąć modlitwą tylko jedno dziecko. Po jej zakończeniu można adoptować duchowo kolejne, pod warunkiem dopełnienia poprzednich zobowiązań. Należy pamiętać o codziennym wypełnianiu przyrzeczeń, w razie jednorazowego zapomnienia trzeba wydłużyć okres modlitwy o jeden "zapomniany" dzień. W przypadku dłuższej przerwy, modlitwę trzeba podjąć na nowo od początku.
     Po zdecydowaniu się na duchowa adopcje należy złożyć prywatne przyrzeczenie. Powinno się tego dokonać przed wizerunkiem Ukrzyżowanego lub Matki Najświętszej.
Formuła przyrzeczenia
     Najświętsza Panno, Bogarodzico Maryjo, wszyscy Aniołowie i Święci, wiedziony(a) pragnieniem niesienia pomocy w obronie nienarodzonych, (ja, ....................) postanawiam mocno i przyrzekam, że od dnia .................... w Święto / Uroczystość .................... biorę w duchową adopcję jedno dziecko, którego imię Bogu jest wiadome, aby przez 9 miesięcy każdego dnia modlić się o uratowanie jego życia oraz o sprawiedliwe i prawe życie po urodzeniu.
Postanawiam:
- odmówić codzienną modlitwę w intencji nienarodzonego
- codziennie odmówić jedną tajemnicę różańca
- przyjąć nadto (nieobowiązkowo) postanowienia:  ....................

Modlitwa codzienna
     Panie Jezu, za wstawiennictwem Twojej Matki, Maryi, która urodziła Cię z miłością, oraz za wstawiennictwem św. Józefa, człowieka zawierzenia, który opiekował się Tobą po narodzeniu, proszę Cię w intencji tego nie narodzonego dziecka, które duchowo adoptowałem, a które znajduje się w niebezpieczeństwie zagłady. Proszę, daj rodzicom miłość i odwagę, aby swoje dziecko pozostawili przy życiu, które Ty sam mu przeznaczyłeś. Amen.

Odpowiedzi na najczęściej stawiane pytania
Co to jest duchowa adopcja?
Duchowa adopcja jest modlitwą w intencji dziecka zagrożonego zabiciem w łonie matki. Trwa dziewięć miesięcy i polega na codziennym odmawianiu jednej tajemnicy różańcowej - radosnej, Światła, bolesnej lub chwalebnej (Ojcze Nasz i 10 Zdrowaś Mario) oraz specjalnej modlitwy w intencji dziecka i jego rodziców.
Do modlitwy można dołączyć dowolnie wybrane dodatkowe postanowienia.

 Jakie mogą być dodatkowe postanowienia?
Dodatkowymi postawieniami mogą być na przykład: częsta Spowiedź i Komunia Święta, adoracja Najświętszego Sakramentu, czytanie Pisma Świętego, post o chlebie i wodzie, walka z nałogami, pomoc osobom potrzebującym, dodatkowe modlitwy, (litanie, nowenny, koronki...).

 Czy można podejmować duchową adopcję bez dodatkowych postanowień?
Tak. Dodatkowe postanowienia nie są obowiązkowe, choć adoptujący chętnie je podejmują.

 Jak zrodziła się duchowa adopcja?
Powstała po objawieniach w Fatimie, stając się odpowiedzią na wezwanie Matki Bożej do modlitwy różańcowej, pokuty i zadośćuczynienia za grzechy, które najbardziej ranią Jej Niepokalane Serce. W roku 1987 została przeniesiona do Polski. Pierwszy ośrodek duchowej adopcji powstał w kościele OO Paulinów w Warszawie. Stąd rozprzestrzenia się na cały kraj i poza jego granice.

 Jakie są owoce duchowej adopcji?
Duchowa adopcja skutecznie leczy głębokie zranienia wewnętrzne spowodowane grzechem aborcji. Pozwala matkom odzyskać wiarę w Boże Miłosierdzie, przynosząc pokój ich sercom. Jako bardzo konkretny, bezinteresowny i osobisty dar (modlitwy, ofiary i post), pomaga w szczególności ludziom młodym kształtować charakter, walczyć z egoizmem, odkrywać radość odpowiedzialnego rodzicielstwa, uzdalniając do postrzegania miłości i seksu oczyma Boga. Ucząc systematycznej modlitwy i pozytywnego działania pogłębia sens zaniedbanych praktyk ascetycznych. Może się stać czynnikiem odrodzenia wspólnej modlitwy i miłości w rodzinie.

 Kto może podejmować duchową adopcję.
Każdy - osoby świeckie, konsekrowane, mężczyźni, kobiety, ludzie w każdym wieku. Jedynie dzieci podejmują ją pod opieką rodziców.

Ile razy można podjąć duchową adopcję? Można podejmować ją wielokrotnie, pod warunkiem wypełnienia poprzednich zobowiązań.

Czy trzeba za każdym razem składać przyrzeczenia? Tak.

Czy można adoptować więcej niż jedno dziecko? Duchowa adopcja dotyczy jednego dziecka.

Czy wiemy jakiej narodowości będzie dziecko? Nie wiemy. Imię dziecka zna jedynie Bóg.

Skąd pewność, że Bóg wysłucha mojej modlitwy? Naszą pewność opieramy na wierze we Wszechmoc i nieograniczone Miłosierdzie Boże. Bóg jest Dawcą Życia i Jego wolą jest, by każde poczęte dziecko żyło i było otoczone miłością rodziców.

Czy jest grzechem, jeżeli danego dnia zapomni się odmówić modlitwę? Zapomnienie nie jest grzechem. Grzechem jest świadome i dobrowolne zlekceważenie składanego Bogu przyrzeczenia.

Czy przerywa się duchową adopcję, gdy zaniedbało się modlitwę przez dłuższy czas?
Długa przerwa (miesiąc, dwa) przerywa duchową adopcję. Należy wtedy ponowić przyrzeczenie i starać się je dotrzymać. W wypadku krótkiej przerwy należy duchową adopcję kontynuować, przedłużając modlitwę o opuszczone dni.

Czy duchową adopcję mogą podejmować osoby żyjące w związkach niesakramentalnych?
Tak, podobnie jak i osoby rozwiedzione.

 Czy ważna jest duchowa adopcja podjęta przez radio? Tak.

 Czy przyrzeczenia duchowej adopcji muszą być składane w formie uroczystej, wyłącznie w kościele w obecności kapłana? Wskazane jest, by przyrzeczenia były przeprowadzane uroczyście, chociaż można je złożyć także prywatnie.

 Czy duchową adopcję mogą podejmować osoby, które nie uczestniczyły w przygotowaniach - chore, niepełnosprawne, w sędziwym wieku? Tak. Mogą podejmować prywatnie.

W jaki sposób można złożyć przyrzeczenia prywatnie?
Odczytać formułę przyrzeczenia (najlepiej przed Krzyżem lub obrazem) i od tego momentu przez kolejnych dziewięć miesięcy odmawiać jedną dowolnie wybraną tajemnicę różańca oraz modlitwę w intencji dziecka i rodziców. Dla zapamiętania dobrze jest zapisać datę rozpoczęcia i zakończenia modlitwy.

Jak krzewić modlitwę duchowej adopcji?
pozyskać kilka osób zainteresowanych duchową adopcją,
uzyskać zgodę księdza proboszcza na przeprowadzenie przyrzeczeń duchowej adopcji w kościele,
skontaktować się z ośrodkami duchowej adopcji, gdzie można uzyskać materiały, pełne informacje oraz pomoc w przeprowadzeniu przyrzeczeń.




Panie Jezu, za wstawiennictwem Twojej Matki, Maryi, która urodziła Cię z miłością, oraz za wstawiennictwem św. Józefa, człowieka zawierzenia, który opiekował się Tobą po narodzeniu, proszę Cię w intencji tego nienarodzonego dziecka, które duchowo adoptowałem, a które znajduje się w niebezpieczeństwie zagłady. Proszę, daj rodzicom miłość i odwagę, aby swoje dziecko pozostawili przy życiu, które Ty sam mu przeznaczyłeś. Amen.

piątek, 25 marca 2016

Plan adoracji w czasie Triduum:

Plan adoracji w czasie Triduum:
adoracja trwa jedną godzinę

 
 

 Skąpe Wielki Czwartek
18:30 - nry od 15 do 19
20:00 - od 10 do 14
21:00 - od 2 do 9

Skąpe Wielki Piątek
10:00 - kolonia
11:00 - domy koło boiska
12:00 - 112 do 115
13:00 - 109, 71,69, 71a
14:00 - 66 do 64
16:00 - 63 - 59
17:00 -  57 do 55
18:00 - 54 do 47
20:30 - 47 - 39
21:00 - 38 - 32

Skąpe Wielka Sobota
10:00 - 31 do 28
11:00 - 27 do 24
12:00 - 23 do 20
13:00 - 72 do 77
14:00 - 78 - 86
15:00 - 57 - 50 i 37
16:00 - 80 - 86
17:00 - 88 do 92
18:00 - 93 do 97

Radoszyn - Wielki Czwartek
18:30 - 1 do 8
19:00 - 9 do 12
20:00 - 44 do 48

Radoszyn Wielki Piątek
10:30 - ministranci
11:00 blok 75
12:00 blok 74
13:00 73,
14:00 69-71
15:00 27 - 21
16:00 20 do 12
18:00 62 do 58 i 68 do 65
19:00 57 do 51
20:00 50a, 42-38

Radoszyn Wielka Sobota
10:00 - 37,36a,36
11:00 - 18-22
12:00 - 23-27
13:00 - 29-32
14:00- 13-17
15:00 - 72
16:00 Róża Różańcowa



sobota, 19 marca 2016

ZAPROSZENIE DO UDZIAŁU W DIECEZJALNYCH OBCHODACH NADZWYCZAJNEGO JUBILEUSZU MIŁOSIERDZIA

ZAPROSZENIE DO UDZIAŁU W DIECEZJALNYCH OBCHODACH
NADZWYCZAJNEGO JUBILEUSZU MIŁOSIERDZIA

         W trwającym Roku Jubileuszowym zostaliśmy wezwani przez papieża Franciszka, aby zgłębiać tajemnicę Bożego Miłosierdzia. Wyrażam wdzięczność wszystkim kapłanom, osobom konsekrowanym i wiernym świeckim, którzy włączają się w czynne przeżywanie Roku Świętego. Dziękuję za pielgrzymowanie do Bram Miłosierdzia otwartych w kościołach naszej diecezji, za odprawione rekolekcje, za sprawowanie sakramentu pokuty i pojednania, pełnienie uczynków miłosierdzia i podejmowanie choćby najmniejszych postanowień, które kształtują charakter i pozwalają owocnie przeżyć Wielki Post. Dziękuję wszystkim, a zwłaszcza moim młodym przyjaciołom, za pobożne trwanie przy znakach Światowych Dni Młodzieży podczas ich peregrynacji w naszej diecezji, a także za podjęte przygotowania do uczestnictwa tegorocznych Światowych Dniach Młodzieży w Krakowie. Dziękuję także za włączenie się w inicjatywę „24 godziny dla Pana”, przez którą doświadczyliśmy jedności z Ojcem Świętym i całym Kościołem powszechnym.
         Dziś rozpoczynamy Wielki Tydzień. Życzę zatem wszystkim owocnego przeżycia Triduum Paschalnego. Kontemplujmy razem w tym czasie sakramenty kapłaństwa i Eucharystii, wejdźmy w zadumę nad męką i śmiercią Chrystusa, a wreszcie z całego serca wyśpiewajmy radosne „Alleluja”. Na zakończenie zaś Oktawy Wielkanocy, w Niedzielę Miłosierdzia Bożego, 3 kwietnia br. pragnę zaprosić wszystkich kapłanów, osoby konsekrowane i wiernych świeckich do sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Świebodzinie do udziału w diecezjalnych obchodach Nadzwyczajnego Jubileuszu Miłosierdzia. Uroczystość rozpocznie się o godz. 11.50 symboliczną pielgrzymką od figury Chrystusa Króla Wszechświata do Drzwi Świętych w sanktuarium, gdzie sprawować będziemy Eucharystię. Do wspólnej liturgii w dniu ich święta zapraszam szczególnie wszystkich pracowników, wolontariuszy i sympatyków „Caritas”, a także rodziców, rodzeństwo i przyjaciół tegorocznych maturzystów z naszej diecezji, którzy tradycyjnie tego dnia pielgrzymować będą na Jasną Górę.
         Na czas świętowania Paschy Chrystusa udzielam wszystkim pasterskiego błogosławieństwa.



+Tadeusz Lityński
Biskup Zielonogórsko-Gorzowski


            Powyższe Zaproszenie należy odczytać wiernym w ramach ogłoszeń duszpasterskich w Niedzielę Palmową 20 marca 2016 r.
ks. Piotr Kubiak
Wikariusz Generalny
Zielona Góra, 14 marca 2016 r.

Znak B2-5/16

Plan Triduum w parafii Skąpe

Triduum Paschalne
w Parafii pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny
w Skąpem

Wielki Czwartek - Msza św. Wieczerzy Pańskiej
17:00 -  Radoszyn  (adoracja w Ciemnicy do 21:00)
19:00 -  Skąpe (adoracja w Ciemnicy do 22:00).

Wielki Piątek Męki Pańskiej
Od 10:00 adoracja Pana Jezusa w Ciemnicy w Skąpem
Od 10:30 adoracja Pana Jezusa w Ciemnicy w Radoszynie
15:00 - Droga Krzyżowa w kościele parafialnym w Skąpem
17:00 -  Radoszyn Liturgia Męki Pańskiej (adoracja Pana Jezusa w Grobie do 21:00)
19:00 - Skąpe Liturgia Męki Pańskiej (adoracja Pana Jezusa w Grobie do 22:00)

Wielka Sobota
10:00 - Radoszyn - poświęcenie pokarmów
10:30 - Darnawa - poświęcenie pokarmów
11:00 - Skąpe - poświęcenie pokarmów
11:30 - Przetocznica przy krzyżu - poświęcenie pokarmów
Od 10:00 do 19:00 - adoracja Pana Jezusa w Grobie w Skąpem
17:00  Radoszyn - Gorzkie Żale i Komunia św. dla tych, którzy nie mogą wziąć udziału w Wigilii Paschalnej
19:00 - Skąpe - Msza św. Wigilii Paschalnej (przychodzimy ze świecami)

Niedziela Zmartwychwstania
6:00 -  Skąpe - Rezurekcja
8:00 - Radoszyn - Rezurekcja
10:00 - Darnawa - Msza św.
11:30 - Skąpe - Msza św.