o tym, jak przeżyć rok miłosierdzia
Od 8 grudnia 2015 roku do 20 listopada 2016 roku w Kościele przeżywamy Jubileuszowy Nadzwyczajny Rok Miłosierdzia. Potraktujmy go jak dar od Boga. Wykorzystajmy tę specyficzną „promocję miłosierdzia".
Najpierw przyjrzyjmy się własnej kondycji, tej duchowej. Zobaczmy, jak mocna jest nasza wiara, jak bardzo jej wyznawanie wpływa na podejmowanie przez nas codziennych decyzji.
I jak wygląda nasze życie sakramentalne. Czy możemy przyjmować Jezusa w komunii świętej, czy też przez jakiś grzech, albo i całą ich sekwencję, bardzo oddaliliśmy się od Stwórcy.
Po takim krótkim rachunku sumienia spójrzmy na Boga jak na Ojca, który kocha, który czeka, który nie chce śmierci grzesznika, ale żeby się nawrócił i miał życie wieczne (por. Ez 18,23). Bo Rok Miłosierdzia to dar także dla ludzi grzesznych, którzy daleko odeszli od Bożego prawa, od przykazań, od wskazań proroków, od słów Jezusa i od nauczania Kościoła. To dar dla tych z nas, którzy na tyle skomplikowali sobie życie - lub ktoś inny im to życie skomplikował - że sami, choć w głębi serca czują tęsknotę za Eucharystią, za Jezusem i czystym sumieniem, to jednak albo nie umieją sobie z duchowym życiem poradzić, albo się tego boją.
A Bóg chce przezwyciężyć wszelki strach i wszelkie przeszkody, które dzielą Go od Jego stworzeń, którymi przecież jesteśmy.
Dlatego po tym krótkim rachunku sumienia potrzebny jest akt woli - potrzebne jest powiedzenie, głośno i wyraźnie, do samego siebie: chcę być blisko Boga! Chcę! Bóg czeka na to „chcę" każdego z nas.
To w Jego imieniu papież Franciszek wysyła spowiedników, by przyszli do nas Misjonarze Miłosierdzia. Kapłani, którzy będą szafarzami Bożego Miłosierdzia, szafarzami sakramentu pokuty i pojednania.
Gdy wyrazimy chęć „powrotu do domu ojca" jak syn marnotrawny z przypowieści (por. Łk 15,11-32), powinniśmy zrobić szczegółowy rachunek sumienia, aby przygotować się do spowiedzi.
Rachunek sumienia nastolatka - http://parafiaskape.blogspot.com/2015/12/rachunek-sumienia-nastolatka.html
Rachunek sumienia dla dorosłych: http://parafiaskape.blogspot.com/2015/12/rachunek-sumienia-dla-dorosych.html
W Roku Miłosierdzia konfesjonały będą dłużej otwarte, będzie więcej rekolekcji i nabożeństw pokutnych, będzie wreszcie celebracja sakramentu pokuty w piątek i sobotę przed IV Niedzielą Wielkiego Postu w ramach inicjatywy „24 godziny dla Pana". Czyli będzie, dla każdego, istniała możliwość przystąpienia do tego sakramentu. Uczyńmy to! Nie odrzucajmy wyciągniętej ręki miłosiernego Boga! Nie każmy Mu dłużej czekać.
Po spowiedzi przyjmijmy od Boga kolejny dar - odpust.
Ofiarujmy go w swojej intencji, a także w intencji naszych bliskich, którzy zakończyli już ziemskie życie, a teraz cierpią w czyśćcu. Wykorzystajmy ten czas łaski także dla nich.
Wiemy z doświadczenia, że jeśli coś nam się uda, jeśli odniesiemy jakiś sukces, to chcemy się tą radością podzielić z bliskimi, z przyjaciółmi, ze znajomymi. Łaska miłosierdzia to najlepsze, co nas może spotkać. Opowiedzmy więc o niej tym, którzy jeszcze nie wierzą, którzy myślą, że Bóg się nimi nie interesuje, że Bóg jest daleko, którzy nie rozpoznają w Wielkim Stwórcy kochającego Ojca.
I żyjmy miłosierdziem na co dzień. W naszych rodzinach, w naszych miejscach pracy, w naszych środowiskach.
Poznawajmy Boga przez czytanie Pisma Świętego, regularne uczestnictwo w Eucharystii i szczerą indywidualną modlitwę.
Pamiętajmy o uczynkach miłosierdzia co do duszy i co do ciała. Jakże piękny byłby świat, gdyby ludzie chcieli i potrafili okazywać sobie miłosierdzie! Nie czekajmy na innych. Zacznijmy od siebie, starając się być, jak to podkreśla papież Franciszek, „miłosierni jak Ojciec".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz